Polaczenia kontenerowe.

Połączenia kontenerowe są najczęściej połączeniami multimodalnymi. Transport multimodalny to przewożenie ładunków z zastosowaniem co najmniej dwóch gałęzi transportu, za który operator ponosi odpowiedzialność od momentu przyjęcia towaru do miejsca wydania i wystawia jeden dokument przewozowy.

Transport multimodalny to nic innego jak kompleksowy system transportowy. Klient zleca przewóz kontenerów z miejsca A do miejsca B i czas oczekiwania, a operator sam dobiera trasę, środki transportowe i przewoźników.


Trasa przewozu kontenerów, zwłaszcza ta częściej i wybierana nazywana jest korytarzem transportowym.

Połączenia multimodalne podzielić można na lądowe oraz morsko-lądowe. Przewozy lądowe to najczęściej transport szynowo-lądowy, zaś w przewozach morsko-lądowych transport szynowo-lądowy ogranicza się do dowozu i odwozu z portów przeładunkowych.

Transport kolejowy i drogowy kontenerów

Oprócz morskiego przewozu kontenerów, transport odbywa się także drogą kolejową i lądową. Załadunek kontenerów na wagony kolejowe odbywa się analogicznie do załadunku na statek - pionową technologią lo-lo i poziomą ro-ro. Natomiast rozładunek jest tylko pionowy, gdyż większość wagonów nie posiada dźwignic.

Transport kolejowy odbywa się przy pomocy wagonów kontenerowych (container wagon), kieszeniowych lub kołyskowych ( pocket wagon) i niskopodwoziowych (low-floor wagon).


Najbardziej rozpowszechnione są wagony kontenerowe - stalowe konstrukcje ramowe, opierające się na osiach (dwóch lub czterech)z czopami służącymi do mocowania. Kontenery przeładowuje się za pomocą suwnic kontenerowych (gantry crane), wózków widłowych (fork-lift truck) i wozów wyciągnikowych (reach stucker).

Wagony kieszeniowe i kołyskowe, i kontenerowe nadwozia wymienne przewożą samochodowe naczepy sidłowe. Konstrukcje kieszeni lub zapadni pozwala na mocowanie układu jezdnego i naczepy. Ładunek odbywa się za pomocą suwnic i wozów podnośnikowych, czasami wykorzystuje się także ciągniki.

Wagony niskopodwoziowe dają możliwość przewozu samochodów ciężarowych i samochodowych ciągników z naczepą. Ładunek odbywa się poprzez rampę wjazdową z użyciem napędu własnego pojazdów.

Transport drogowy kontenerów odbywa się przy użyciu naczep i przyczep kontenerowych. Kontenery przeładowuje się z użyciem suwnic (gantry crane), wózków widłowych (straddle carrier) i wozów wysięgnikowych (reach stacker).

Sztauowanie kontenerow na statku.

Kontenery przewożone drogą morską najczęściej sztauowane są wzdłuż statku. Jest to uwarunkowane większą wytrzymałością ścian bocznych kontenerów, a także większym przyśpieszeniem poprzecznym oddziałującym na statek w trakcie podróży.

Aby zabezpieczyć kontenery przed przesunięciem, ustawia się je w stosie. Na statku tworzy się bloki, ustawiając kontener jeden obok drugiego. Specjalistyczne kontenerowce w odróżnieniu od niespecjalistycznych jednostek nie wymagają dodatkowego mocowania. Posiadają bowiem one komory z pionowymi prowadnicami dopasowanymi do wymiarów kontenera.


Pozycje wszystkich kontenerów przedstawia plan sztauerski (stowage plan). Zasztauowane kontenery tworzą bloki, coś jak odpowiedniki ładowni i nazywane są bay-ami, dlatego też plan często nazywa się bay-planem. Bay-plan zawiera przekroje bay-ów, z wyszczególnieniem pozycji każdego kontenera, zapisanej za pomocą sześciu cyfr. Pierwsza i druga to numer bay-u, trzecia i czwarta to numer rzędu, a dwie ostatnie to numer warstwy. W bay-ach przewozić można jednocześnie kontenery 20' i 40'. Dla 20' numeracja jest nieparzysta (zaczynając od od dziobu) tj. 1,3,5 itd, a dla kontenerów 40' numeracja parzysta (2,4,6..). Bay-plan znajduje się we wszystkich dokumentach morskiego przewozu kontenerów.

Technologie zaladunku statkow.

Jednostki ładunkowe zwłaszcza kontenery, na statek ładowane są z użyciem technologii załadunku.

Najczęściej załadunek kontenerów odbywa się metodą lo-lo, podczas której wykorzystywane są dźwignice statkowe lub nabrzeżne. Przy metodzie lift-on/lift-off nabrzeżna suwnica kontenerowa wykonuje pionowy załadunek lub wyładunek kontenerów.


Inną technologią załadunkową jest metoda ro-ro (roll-on/roll-off), w której poziomy załadunek odbywa się "na kołach". Wagony kolejowe lub naczepy drogowe wjeżdżają na pokład statku, a później wyjeżdżają w porcie rozładunkowym. W sytuacji, gdy kontenery nie są załadowane na pojazdy, używa się naczep niskopodwoziowych (roll-trailer) lub jezdnego sprzętu przeładunkowego. W przypadku tej metody sto-ro (stow and roll) naczepy nie płyną z ładunkiem, więc ogranicza się dodatkowy ciężar. Ładunki ładowane w ten sposób przeładowuje się na statku za pomocą wózków widłowych.