Istnieją trzy grupy statków powszechnie używanych do przewozów kontenerów. Są to: klasyczne drobnicowce (general cargo ship), semi-kontenerowce (semi-container ship) i kontenerowce (container ship). Statki z dwóch pierwszych grup są przystosowane do przewozu tradycyjnych ładunków drobnicowych, a także kontenerów, podczas gdy kontenerowce to statki przeznaczone wyłącznie do przewozu jednostek kontenerowych.
Na klasycznym drobnicowcu wydzielone są przestrzenie, bądź całe pokłady, na których mocuje się kontenery. Semi-kontenerowce – całkowicie zaprojektowane do przewozu kontenerów, a więc posiadające odpowiednie wymiary ładowni i dopuszczalne obciążenia statkowych urządzeń przeładunkowych – odpowiadają wymogom standardowych kontenerów.
Kontenerowce, jak już wspomniano, dostosowane wyłącznie do przewozów jednostek kontenerowych, charakteryzuje otwarta budowa pokładu statku oraz zastąpienie otworów lukowych układem komór, z których każda ma wielkość jednego kontenera. Komory zabezpieczone są od góry pokrywami pontonowymi. Stąd właśnie często stosowana wobec tych statków nomenklatura – kontenerowce komorowe.
Czemu służą otwarte komory na kontenerowcach? Przede wszystkim ułatwiają załadunek i wyładunek za pomocą portowych suwnic nabrzeżnych. Kolejnymi przystosowaniami ułatwiającymi załadunek i wyładunek i transport są: brak międzypokładów i innych utrudnień konstrukcyjnych oraz ograniczenie stałymi lub ruchomymi prowadnicami, które stabilizują kontenery.
W połowie lat 90. ubiegłego stulecia zaczęto eksploatować także jednostki, które nie posiadają żadnych pokryw pontonowych, a przed zalaniem chronią komory specjalne lekkie pokrywy, które nakłada się na ostatnią warstwę kontenerów. Alternatywą bywa system wysokowydajnych pomp zęzowych.
Pojemność kontenerowca
Jednostką pojemności kontenera jest TEU. Jest to wielokrotność standardowego kontenera. Statki dzielą się na pierwszej, drugiej i trzeciej generacji (osiągające maksymalnie odpowiednio 1000, 2000 lub 3000 TEU). Obecnie buduje się jeszcze większe kontenerowce (czwartej generacji – powyżej 3000 TEU oraz piątej – powyżej 6000 TEU). W 2002 roku powstał pierwszy statek o pojemności 8000 TEU. Ocenia się, że możliwości budowy jeszcze większych kontenerowców to 12 000 – 14 000 TEU. Takie statki byłyby w stanie obsłużyć europejskie porty.
Jest jeszcze jedna odmiana kontenerowca, tzw. statek feederowy (feeder ship). Tego typu statki zapewniają serwis dowozowo-odwozowy pomiędzy większymi i mniejszymi portami, które nie przyjmują kontenerowców oceanicznych.
